sen bir kurdun yalnızlığı
gibi kurdun yalnızlığı...
harfler ki, dağbaşlarıdır;
sözler, bulutların ördüğü hâle...

o herhangi hüzünlerde kalan kalbim bile yok!
harflerin ormanında çok çok dolaştı;
ağacı, yaprağı, çiçeği aştı; -ama yok!
bir karşılık bulamadı melal´e...
(Arka Kapak´tan)

Hilmi Yavuz, yeni kitabıyla YKYde. Hilmi Yavuz, harflerin peşinden şiirin derin, mecazlarla örülü kuytularına çekiyor okuru...Harfleri, kimi aşkla, kimi gülle, çoğunlukla da hüzünle çatışıyor. Üç perdeyle aralanıyor hurufi şiirler: Geçmişin, şimdinin ve sonuz zamanın akşamlarında dolaştırıyor.

Tadımlık

harfler ve kibrit

aşkları da yaktım, yalnızlığı da!
dumanına gel dedim, ateşine git!
sözlerin külü kaldı elimde
bir de gül, bir kibrit!

kimbilir hangisiydi yanmadı
eskidendi o süslü intiharlar
hilmi! gel akşama hüzün var!
bir de gül, bir kibrit!