"...´soğuk´ savaşın ´katmerli´ baskısı ´sosyal gerçekçiliğin´ gelişmesini engellemiştir. Orada bir boşluk doğmuyor mu? İkinci Yeni Sirki, işte bu boşluğu dolduruyor. Üstelik ´soğuk´ savaşın şart koştuğu bütün olumsuz nitelikleri taşıyarak. İçlem en ürkütücü şey mi sayılmaktadır, İkinci Yeni anlamı gerekli görmez, ´rastlantısallıkla´ yetinir; dahası, sanatı toplumsal işlevinden çekip alır, getirip ´kelimeye´ dayandırır. Soyutluk biçimciliğin anasıdır ya, imgeyi yüklemek zorunda olduğu toplumsal/bireysel içlemden soyutlar, ´boşa´ çalıştırırlar. Bütün bunlar yetmezmiş gibi, bir de toplumsal desteklemeyecek de, kimleri destekleyecek..."
- Attila İlhan-