Tarık Dursun K.dan sıradışı bir dostluğun sımsıcak hikâyesi...
Annesi ve babası seyahate çıkan küçük Kerem, üç günlüğüne onu çok seven dayısına emanet edilmişti. Hem güzel hem de heyecanlı olaylarla dolu o birkaç gün, Keremi ve elbette bebek ayısını çok eğlendirdi!
Tek başına kaldı. Bakındı. Burası Burası neresiydi? Bandocular nerdeydi? Ya o askerler gibi rap rap rap yürüyen çocuklar? Ya onu çağıran Hadi, gel, bize katıl sen de diyen o çocuk? (...) Hayır, hiç korkmadı. Kuşkusuz, korkmak nedir biliyordu Kerem; gelin görün ki, kaybolma korkusu diye bir korkunun varlığından habersizdi, çünkü o güne dek başına böyle bir şey gelmemişti.