Yataktan zihin ve yürek yorgunluğuyla kalkmak yaşama katılma
isteğini köreltiyordu. Kaçınılmaz bir biçimde yalnızlaşmıştı, ama buna
karşılık, gündelik karmaşanın uğultusundan sıyrılıp öyle bir sessizliğe
kavuşmuştu ki, sonunda içine yeniden, sessiz dünyanın bir parçası
olduğu eski zamanların ruhu dolmuştu. Tümüyle ümidini yitirerek her
şeyin, herkesin uzağına çekildiğinde taze bir hava sarıp sarmalamıştı
onu.
Ormanda Ölüm Yokmuş, doğanın kucağında, zamandan azade bir
hikâye anlatıyor. Resim yapmayı bırakmış ressam Emin ile öyküler
yazıp biriktiren Yaseminin, kendilerine ve hayata hesap veren uzun
sohbetine şahit oluyoruz romanda. Düş kırıklığıyla sonlanmış aşklarını
geride bırakarak ormana sığınmış bu iki yakın arkadaş, birbirlerine
tutunarak ormanın kuytularına doğru yol alıyorlar. Latife Tekin
şiirselliğin zirvesinde gezinen anlatımıyla karamsarlığa düşmüş bir
erkeği ve onu ayakta tutmaya çalışan bir kadını tutkuyla resmediyor.
Yaprakların, taşların, kuşların gölgesinde sarsıcı bir içsel yolculuk
hikâyesi.
Latife Tekine sözcüklerle başlanır. Şiirle okunur. Sessizlikle
anlaşılır.
Haydar Ergülen