Aylar önce 23 yaşında yeni güne uyandığımda hiç planlamadığım, hatta hiç istemediğim bir hayat yaşıyor olduğumu fark ettim. Bildiğim her şey yanlıştı olduğumu zannettiğim kişi, nereye gitmeyi ve ne yapmayı düşündüğüm... Küçük bir kız iken sahip olduğum bütün o hayaller, üzüntüden bitkin düşüşlerim ve dua, ümit edişler ve dileyişler... Bunların hepsi üniversite yıllarım süresince ve sonrasında bir bilinmeze doğru giderek kayboldular. Ne hissetmem ve ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Ben de her şeyi değiştirmeye karar verdim. Bir hafta gibi kısa bir süre içerisinde kaybetmiş olduklarımı geri kazanma çabasıyla kendimi işimden, evimden, içinde bulunduğum topluluktan ve her bir tanıdık çevreden uzaklaştırdım.
Paris, benim için yeni bir başlangıçtı. Özlem duyduğum hayatı aramaya başlayacağım yer...
Koca bir okyanusu aşıp, alışık olduğum yaşamdan çok uzaklara gelmiştim ama yine de ne istediğimi bilmiyordum. Tek bildiğim, beni anlamlı bir şeylere yönlendirecek, tatmin edecek, bana bir amaç verecek ve devam etmemi sağlayacak bir şeylere ihtiyacım olduğuydu.