Ünlü Rus şair, romancı ve kuramcı Andrey Beliy'in Glossolalia adlı yapıtı, ses üzerine bir düzyazı şiir, bir sesli şiir. Beliy, bu şiirde, dille dans, dille müzeik arasında bir ilişki kuruyor ve harfflerin görünüm ve sesleriyle bir dansçının hareketleri arasında bir yakınlık olduğunu öne sürüyor. Gümüş Güvercin ve Petersburg adlı romanlarının ardından 1917 yılında yazdığı Glossolalia'da, Beliy, çok zengin gizemci bağlantılarla dilin insanı kuşatan karmaşık yapısınıı sergiliyor ve şöyle diyor: "Glossolalia -

Vladimir Nabokovun değerlendirmesiyle 20. yüzyılın en büyük dört romanından biri olan Petersburgun yazarı, ikinci kuşak Rus simgeciliğinin önde gelen temsilcilerinden ünlü Rus şair, kuramcı, romancı ve edebiyat eleştirmeni Andrey Belıyın Senfonileri, müzik kurallarına göre yazılmış şiirsel bir düzyazıdır. Konuları birbirinden farklı dört senfoninin ana motifi, hayatın sona ermesi ve ölüm sonrası yeni bir hayatın başlangıcına ilişkin apokaliptik ve eskatolojik mitlerdir. Zaman-zamansızlık, dünya-dünyasızlık,

Andrey Belıyın Rusya tarihinin felsefesi üzerine tasarladığı epik üçlemenin ilki olan bu romanında, Doğunun okült (gizlicilik) güçleriyle kuşatılmış bir kişilikten yola çıkarak, Rusyanın Doğu ve Batı arasındaki konumu ele alınıyor. Olaylar Rusyanın bir köyünde geçer. Romanın başkişisi Daryalski Batı ve antik kültürü özümsemiş, okült öğretisiyle tanışmış, ama yeni bir gerçekliğin peşinde koşan tatminsiz genç bir aydındır. Sonunda kenti terk edip bir köyde yazlık bir ev kiralar. Güvercinler adlı mistik bir t