Kedilerle, köpeklerle, tavuklarla, kuzularla çeşit çeşit ağaçların arasında yaşamak nasıl olurdu sizce? Akıllı mı akıllı olan Leyla ailesiyle birlikte çiftlikte yaşıyor. Çiftlikte her sabah bir maceraya uyanıyor. Göl başında resimler yapıyor, zeytin topluyor, arkadaşlarıyla keşif gezilerine çıkıyor, başı derde girmiş hayvanlara yardım ediyor. Daha neler neler... Handan Derya'dan yardımlaşmanın, dürüst, sevgi ve saygı dolu yaşamanın önemini anlatan mutlu çiftlik öyküleri...

Osman, Filiz, Sultan, Yeliz ve Serap, geçimlerini sokaklarda kağıt toplayarak sağlayan iki ailenin çocuklarıdır. İmkansızlıklar yüzünden okula gidemeyip, sokakta çalışarak ailelerine yardım etmektedirler. Bir gün, Milli Eğitim`de çalışan Semra Hanım`a rastlarlar. Semra Hanım çocuklara yardım elini uzatır ve onların bir okula kayıt olmalarını sağlar. Verilen büyük destek sayesinde beş çocuk okula gitmeye başlar. Ancak şimdi de onları bekleyen dışlanma, önyargılar ve kültür farkı gibi sorunlar vardır.

Ailesi, arkadaşları ve öğretmenleri tarafından çok sevilen, herkese yardım eli uzatan, akıllı, dürüst, çalışkan ve iyi kalpli sekizinci sınıf öğrencisi Minel çok mutludur. Her şey gayet güzel giderken bir gün hayatı, onun elinde olmayan bir sebepten ötürü beklenmedik şekilde altüst olur: Tüm arkadaşları ona karşı cephe alır ve Minel yalnızlığıyla baş başa kalır. Hayatında ilk defa bir sorunla karşılaşan, ne yapacağını bir türlü bilemeyen Minel, yeni tanıştığı -karakteri kendisininkine pek benzemeyen- biri

Demir Misketler ve Çöp Çocuklar adlı kitaplarıyla beğeni kazanan yazarımız Handan Deryanın bu kitabını da çok seveceksiniz! Doğa ile Barış iyi arkadaşlardı. Aynı sınıfa gidiyorlardı. Oturdukları semt de aynıydı. Okul evlerine yakındı. Her sabah yürüyerek okulun yolunu tutarlardı. Zeki, çalışkan, araştıran, sorgulayan, etraflarında olup bitenlere karşı meraklı, çevrelerine karşı duyarlı, özgüvenli çocuklardı ikisi de. Derslerinden artakalan zamanlarda semtin oyun parkında alırlardı soluğu. Doğanın hep gülü

Tuğrul, şimdiye kadar annesinin ve babasının memleketi olan Çanakkale´yi tanıma fırsatı bulamamıştı. Hep doğup büyüdüğü Brüksel´de geçiriyordu yaz tatillerini. Doğrusu bundan da hiç şikayetçi değildi. Kamp başkanı olmak, çok sevdiği Rose Marie ile her gün birlikte olmak onun için vazgeçilmezdi. Ancak bu kez her şey farklı olacaktı. Memleket duygusunun ve tarih bilincinin ne olduğunu o güne kadar bilmeyen Tuğrul, o yaz yeni arkadaşlar edinerek ve yeni heyecanlar tadarak unutamayacağı bir tatil geçirecekti.